Arnon Grunberg (Amsterdam, 1971) is een literaire duizendpoot en vaak bekroonde romanschrijver, woonachtig te New York.

In 1994 verscheen zijn debuut Blauwe maandagen, gevolgd door onder andere Figuranten (1997), het boekenweekgeschenk De heilige Antonio (1998), Fantoompijn (2000) en De asielzoeker (2003).

In de periode 1999 tot 2005 publiceerde Grunberg tevens onder het heteroniem Marek van der Jagt de romans De geschiedenis van mijn kaalheid (1999), Gstaad 95-98 (2002), en het boekenweekessay Monogaam (2002). De geschiedenis van mijn kaalheid werd bekroond met de Anton Wachterprijs, een prijs voor het beste schrijversdebuut.

Voor Tirza (2006) ontving Grunberg zowel de Gouden Uil als de Libris Literatuurprijs. In 2007 en 2009 verschenen respectievelijk het brievenboek Omdat ik u begeer en een bundeling van zijn reportages, Kamermeisjes & soldaten. In 2010 en 2012 verschenen de romans Huid en Haar en De man zonder ziekte, en in 2015 de ideeënroman  Het Bestand, een wetenschappelijk experiment over creativiteit. In het afgelopen jaar  publiceerde hij de roman Moedervlekken en Aan nederlagen geen gebrek, een selectie brieven en documenten 1988-1994.  

Grunberg schrijft columns, essays, recensies, korte verhalen en reportages voor veel kranten, weekbladen en literaire tijdschriften zoals NRC Handelsblad, Vrij Nederland, Humo en de VPRO-Gids. Daarnaast heeft hij bijdragen geleverd aan diverse Europese en Amerikaanse kranten en tijdschriften, zoals Die Welt, Die Zeit, Libération en The New York Times. Ook laat hij zich in het theater zien, met stukken waarin hij speelt met vorm.

Grunberg houdt een weblog bij op www.arnongrunberg.com, schrijft wekelijks als De mensendokter een bijdrage voor Vrij Nederland en heeft een dagelijkse column in de Volkskrant, ‘Voetnoot’, die in 2012 in boekvorm werd gebundeld. Zijn werk is vertaald in negenentwintig talen.

Op donderdag 6 april 2017 ontvangt hij de Gouden Ganzenveer.