De Zuid-Afrikaanse Antjie Krog (1952) is een gelauwerd dichter, schrijver en academicus. Krog debuteerde in 1970 op achttienjarige leeftijd met de dichtbundel Dogter van Jefta. Inmiddels is ze uitgegroeid tot een van de belangrijkste dichters van Zuid-Afrika.

Haar poëzie is persoonlijk, zintuiglijk en sterk geëngageerd: Krog dicht over het moederschap en het ouder worden, maar ook over de diepe verbondenheid en de worsteling met de ongelijkheid en het racisme in haar land. Krog kreeg bekendheid in Nederland door haar vele optredens bij Poetry International, de Nacht van de Poëzie en het festival Winternachten. Talrijke poëzieliefhebbers raakten in de ban van haar ongewone, ontroerende en klankrijke poëzie. 

In 1999 publiceerde uitgeverij Atlas een bloemlezing uit haar werk onder de titel Om te kan asemhaal. Daarna zijn haar dichtbundels bij uitgeverij Podium verschenen. Zij schreef ook proza, bijvoorbeeld Country of my Skull (in het Nederlands: De kleur van je hart, 1998/2000), toneelstukken en non-fictie.

Vanuit het Nederlands vertaalde zij in het Zuid-Afrikaans de roman Mondvol Glas van Henk van Woerden en het toneelstuk Mamma Medea van Tom Lanoye.

Antjie Krog is buitengewoon hoogleraar Letteren en Filosofie aan de Universiteit van de Westkaap.

Haar werk is veelvuldig bekroond, onder andere met de prestigieuze Herzog-prijs, de Reina Prinsen Geerligsprijs, de Pringle Award en de Alan Paton Award. Op donderdag 19 april a.s. ontvangt zij de Gouden Ganzenveer 2018.